مهریه حقوقی

در قانون خانواده کشور آلمان زمانی را برای بهره مندی زوجین از اموال یکیدیگر قایل شده اند. 

در قوانین خانواده ایران و قانون مدنی این زمان فقط به زمان بله گفتن عروس خانم منتهی می شود. 

صد البته زمانی که قانون مدنی ایران در این فصل نگاشته می شد باید دید کشورهای منطقه خاورمیانه چه وضعی داشتند و ایرانیان هوشمند با کمک از علمای بزرگ دینی خود و مجتهدین طراز اول نظیر مرحوم شهید مدرس از بهره گیری آکادمیک حقوق خانواده سویس و فرانسه با فقه امامیه مواد بی نظیری مرقوم نمودند که هنوز غرور برانگیز است. 

خوب باید با توجه به سرعت پیشرفتهایی که در جوامع بشری و از جمله جامعه ایران واقع شده است به موقع نسبت به پالایش آن قبیل موارد اقدام جدی بشود. 

فرض کنیم دختر و پسری که همدیگر را نمی شناسند در یک روز پسر بطور سنتی به خواستگاری دختری می رود و همان شب وصلیت و عقد ازدواج واقع می شود و صبح فردا زوجه برای اخذ مهریه اقدام می نماید  

در این فرض که در چند سال اخیر بشدت شاهد آن بوده ایم به نظر شما چه اتفاقی را رقم می زند؟ 

آیا نباید مدن زمانی را برای زندگی و فرصتی را به هر دوی آ«ان بدهیم تا با همزیستی در کنار یکدیگر و ادامه زندگی و یا بصورت پلکانی این تعهدات مالی از سوی زوج به نفع زوجه منصه بروز و زمینه اجرایی بیابد. 

قبول دارم این قبیل امور از پیچیدگی خاصی برخوردار است. آداب و رسوم اقوام و قبایل ایرانی و عرف و شرع مقدس اسلام و نظرات مختلف پیرامونی گاه کار کارشناسی و اصلاحی در این زمینه را غیر قایل اقدام می نمایاند لیکن بنظر می رسد با این گرفتاریه ایی که در این یکی دو دهه در خصوص مهریه در کشور و در تمام شهرها و با هر آداب و رسومی که برای زوجین پیش آمده باید اصلاحی لااقل در سطح مناظرات علمی و غیره داشته باشیم تا بتوانیم در آینده ای نه چندان دور انشاالله چنین مشکلاتی در سطح خانواده کمتر داشته باشیم. 

پرسش اصلی این است که به نظر شما چه راهی برای وصول مهریه زنان محترمه غیر از امور کیفری می توان رفت تا مطمئن  و ایمن زنان به حقوق مالی خود نه تنها در زمینه مهریه بلکه در خصوص سایر حقوق مالی خود برسند؟ 

حقوق مردان را چگونه می توان در قبال زنانی که حقوق مالی خود را گرفته اند حفظ نمود؟