برگی از دیوان حافظ

ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی  

سودو سرمایه بسوزی و محابا نکنی 

دردمندان بلا زهر هلال دارند  

قصد این قوم خطا باشد هان تا نکنی 

رنج ما را که توان بردبیک گوشه چشم  

شرط انصاف نباشد که مدارا نکنی  

دیده ما چو بامید تو دریاست چرا 

بتفرج گذری بر لب دریا نکنی  

نقل هر جور که از خلق کریمت کردند  

قول صاحب غرضانست تو آنها نکنی  

بر تو گر جلوه کند شاهد ما ای زاهد 

از خدا جز می و معشوق تمنا نکنی  

حافظا سجده بابروی چو محرابش بر  

که دعائی ز سر صدق جز آنجا نکنی